Ένα φαινομενικά απλό προϊόν ...χμ... και ναι και όχι. Σαν λειτουργία, απλό να κατανοήσει κανείς το νόημα. Προσφέρει ένα σημείο για να αλλάζεις πάνα και να ντύνεις το μωράκι σου. Ήδη όμως, εξετάζοντας την χρηστικότητα αυτού του επίπλου ξεκινάει ο προβληματισμός. Είναι απαραίτητο; Χωράει; Από θέμα πρακτικότητας;
Να σημειώσω πως όταν έμεινα έγκυος δεν είχα άλλες γυναίκες στον στενό μου κύκλο που να έχουν κάνει παιδί. Δεν είχα σημείο αναφοράς στην φάση που επέλεγα έπιπλα για το μωρουδιακό δωμάτιο. Δεν γνώριζα πως πολλοί είναι οι γονείς που ανέκαθεν άλλαζαν τα παιδιά τους στο κρεβάτι τους.
Τελικά τη μάχη την κέρδισε η συρταριέρα - ουσιαστικά η αλλαξιέρα τείνει να πλασάρεται σε συνδυασμό με την συρταριέρα αν και υπάρχουν μερικές, ξύλινες συνήθως, αλλαξιέρες που ίσα - ίσα να έχουν ένα χαμηλό ράφι στο κάτω μέρος τους. Τελικά εγώ επέλεξα την αλλαξιέρα-συρταριέρα πολύ περισσότερο για το δεύτερο σκέλος της. Ενώ το δωμάτιο του μωρού έχει ντουλάπα, αυτή, ακόμη και τώρα που το παιδί είναι 15 μηνών, είναι γεμάτη με άλλα αντικείμενα που ακόμη δεν έχουν βρει την νέα τους κατοικία ώστε να μετακομίσουν. Επίσης, σκέφτηκα πως θα ήταν πολύ πιο εύκολο να αλλάζω το παιδί έχοντας τα ρούχα του τοποθετημένα στο συρτάρι ακριβώς από κάτω. Άλλωστε η αλλαξιέρα θα φύγει μα η συρταριέρα θα του είναι χρήσιμη για όσο αντέξει.
Αγοράζω λοιπόν την συρταριέρα και το εξάρτημα, αυτό το στρωματάκι ας το πω με το τοίχωμα στα πλάγια για να κρατάει το μωρό μη φύγει αλλά επιλέγω να μην το συνοδέψω με το ξύλινο κομμάτι που θα κολλούσε πάνω από την συρταριέρα ώστε να εφαρμόζει το στρωματάκι. 😂 Κουλό; Δεν μου άρεσε που θα έμπαινε κάθετα στην συρταριέρα και θα έτρωγε ακόμη περισσότερο χώρο. Αποφάσισα πως θα έβαζα σκέτο το στρώμα οριζόντια πάνω στη φορά της συρταριέρας.
Έχω, που λες, επιπλώσει το δωμάτιο του μωρού και λίγο πριν γεννήσω με επισκέπτεται η σύμβουλος θηλασμού. Μπαίνουμε στο μπάνιο να μας δείξει και πως θα πλένουμε το μωρό - να δει και την χαμηλή βρύση που της λέγαμε ότι μας προβλημάτιζε - και μας λέει σαν έξτρα τιπ «παιδιά, παρατήρησα πως πήρατε συρταριέρα γι’ αυτό τον σκοπό μα θα το βρείτε πολύ πιο πρακτικό να φέρεται το στρωματάκι/αλλαξιέρα στην τουαλέτα και να το τοποθετήσετε πάνω στο πλυντήριο».
Έτσι και κάναμε. Δεν φαντάζεσαι πόσες φορές την σκέφτηκα την Άντα και την ευχαρίστησα για την τόσο χρηστική συμβουλή (πέραν της εξαιρετικής καθοδήγησης και εμψύχωσης στο κομμάτι του θηλασμού και όχι μόνο). Τον έβγαζα από το μπάνιο και σκεφτόμουν «φαντάσου να έπρεπε να τον τρέχω μες το καταχείμωνο από το ζεστό μπάνιο στο άλλο δωμάτιο για να τον ντύσω. Πέταγα τις πάνες και έλεγα «που ακριβώς θα έβαζα τον κάδο;; Στο δωμάτιο του;». Δεν θα τον έβαζα. Απλά θα είχα άλλη μια διαδρομή. Γενικά βόλεψε άπειρα αυτή η συμβουλή. Όσο κι αν μας δυσκόλευε ότι εξείχε το στρωματάκι από το πλυντήριο, δημιουργώντας δυσκολία στο να κλείσει η πόρτα της τουαλέτας, τα οφέλη ήταν πολύ μεγαλύτερα. Π.χ. Κοιμόταν ο ένας από τους δυο και ο μικρός ήθελε για εκατοστή φορά αλλαγή: δεν θα τον ενοχλούσε ο άλλος φέρνοντας το μωρό για αλλαγή στο κρεβάτι. Ή όταν ο μικρός ήταν ακόμη βρέφος και δεν κουνιόταν όντας ανάσκελα ήταν βολικό να μπορώ να πάω τουαλέτα κι εγώ δίπλα του και όχι έχοντας τον αγκαλιά ακόμη και εκεί (ξέρεις μαμά ακριβώς τι εννοώ, ε;!) ή για να πλύνω τα χέρια μου μετά την αλλαγή πάνας.
Παρ’ όλα αυτά, αν την επιλέξεις κι εσύ αυτή τη μέθοδο δεν σου προτείνω να τον αφήνεις ποτέ χωρίς να είσαι από πάνω του, τουλάχιστον σίγουρα όχι μετά τους 4 μήνες απ’ ότι ενημερώθηκα εκ των υστέρων. Η αλήθεια είμαι πως αυτό είναι κάτι που έπρεπε να είχα φανταστεί από μόνη μου βέβαια. Εμείς πρόσφατα είχαμε ένα ατύχημα το οποίο για μεγάλη μου τύχη κατέληξε αισίως μα θα μου μείνει χαραγμένο στο μυαλό. Ενώ είχα πλέον σταματήσει να απομακρύνομαι από το πλυντήριο ο μικρός έριξε την πιπίλα του και άρχισε να διαμαρτύρεται για να του την δώσω. Στο δευτερόλεπτο που γύρισα την πλάτη να πάω στο νεροχύτη να την ξεπλύνω έστω με λίγο νερό, είχε ήδη γλιστρήσει και πέσει με τα μούτρα κάτω στο πλακάκι του μπάνιου. Δεν ξέρω πως δεν έσπασε δόντια, πως δεν άνοιξε καμία μύτη, πως δεν είχαμε καν μώλωπες, δεν ξέρω... μα μόνο που το περιγράφω ξανανιώθω την φρίκη εκείνης της στιγμής.
Προφανώς ακολούθησε παρακολούθηση του μωρού για ένα 24ωρο έχοντας επαφή με την παιδίατρο και ευτυχώς ο μικρός δεν έδειξε κανένα ανησυχητικό σημάδι. Το τι μπορεί να έκανε ένα τέτοιο χτύπημα στο κεφάλι όμως σε ένα βαθύτερο και μακροπρόθεσμο επίπεδο δεν θα το μάθουμε ποτέ... και δεν θα μπορέσω ποτέ να ξεπεράσω 100% τις τύψεις για την υπέρμετρη βλακεία μου έχοντας αυτό το ερωτηματικό στο μυαλό μου.
Άσχετα με τις δικές μου τύψεις, η παιδίατρος ήταν καθησυχαστική και καθόλου επικριτική. Πέραν του ότι μου εξήγησε πως αυτό δεν επιτρέπεται πέραν των 4 μηνών, με ενημέρωσε πως πάρα πολλά παιδιά παθαίνουν ακριβώς το ίδιο ατύχημα γιατί πολλοί γονείς αργούν να κάνουν την μετάβαση από το πλυντήριο σε άλλο χώρο αλλαγής.
Γι’ αυτό σου εφιστώ την προσοχή: αν εφαρμόσεις κι εσύ το αλλαξιέρα-πλυντήριο να είσαι πάντα εκεί!!! Όσο ήρεμο κι αν είναι το παιδί, όσο κοντά κι αν είναι η βρύση, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να πάει στραβά. Η ασφάλεια είναι πάνω απ’ όλα. Θα μου πεις, χρειαζόταν να πάθεις αυτό για να το συνειδητοποιήσεις; Μπα, το ήξερα. Απλά μετά από μήνες άγχους για την εγκυμοσύνη και πνιγμένη άλλους τόσους μες την ανασφάλεια σχετικά με τον χειρισμό ενός εύθραυστου βρέφους που σπάραζε, φαίνεται πήρα λίγο παραπάνω αέρα απ’ ότι άρμοζε όταν ο Αναστασούλης άρχισε να μεγαλώνει και να ηρεμεί...
Τελικά σήκωνε όντως συζήτηση το θέμα αλλαξιέρας, συμφωνείς;